De eenvoud zelve

Deze Franse schrijver heeft de eerste wereldoorlog niet overleefd en sneuvelt al op de leeftijd van 28 jaar. Bijgevolg heeft hij dus zijn schrijverschap niet meer kunnen verder zetten. Dit is zeer spijtig want met dit eenvoudig geschreven verhaal had hij nog veel meer in zijn mars. De man beschrijft in feite de levensloop van een Franse bediende bij het ministerie, een doodgewone ambtenaar. Zo simpel als maar kan, gaat soms op restaurant, laat zijn haar knippen, bezoekt een bioscoop. Plots ontmoet hij een meisje in de dierentuin en wordt zowaar verliefd. Dit is wederzijds en Elvira, haar ouders hebben een begrafeniswinkel. Haar ouders zien hem wel zitten maar om onduidelijke redenen blaast ze het op handen zijnde huwelijk af omdat ze zijn gezicht niet zo mooi meer vind. Rare wending in het verhaal. Hij ziet zichzelf als een mislukkeling en staat op het punt om zelfmoord te plegen. Net geen 100 pagina's is het boekje en 20 pagina's als extra bijlage om duiding te geven over de schrijver en zijn verhaal. Dit maakt dat dit zeer bijzonder en aantrekkelijk is om lezen. De kunst bestaat erin om de dingen des eenvouds zo boeiend neer te pennen dat men met spijt van dit kleinood afscheid moet nemen.