Met een dichter als reisgenoot
Reisliteratuur is een veelzijdig en populair genre. De spanning tussen verhaal en informatie, fictie en feit, ontspanning en studie zorgt voor een rijke variëteit aan reisverhalen en reportages.
Maar hoe zit het met de reispoëzie?
In de thematische bundel ‘Dichters op reis’ (2018) bespreken twaalf literatuuronderzoekers hoe actuele Nederlandstalige dichters hun reis of verblijf in het buitenland in hun poëzie verwerken. Met dichters als compagnon de route verkennen we o.a. Berlijn, Praag, Utrecht, Oostenrijk, Frankrijk, Italië, Spanje, Griekenland, Indonesië…
De besproken gedichten – alle gepubliceerd na 1989, Val van de Berlijnse muur – behandelen toeristische toppers, historische monumenten, typische locaties en landschappen, maar ook ontmoetingen met – bekende – locals. De dichter kijkt soms met een toeristische, soms met een antropologische blik. Maar de confrontatie met – het beeld van – het buitenland is dikwijls een aanleiding om het eigen dichterlijke ik te exploreren.
Verschenen in de boeiende reeks Lage Landen Studies van de Internationale Verenging voor Neerlandistiek (IVN).
Het boek kan je online lezen op OAPEN.
N.a.v. deze publicatie liet IVN een digitale wereldkaart ontwikkelen. Daar vind je Nederlandstalige gedichten over steden en streken. Je kunt de gedichten lezen en bij een deel kun je ook beluisteren hoe de dichter zelf het werk voorleest.
Yves T’Sjoen en Carl De Strycker gebruiken in hun knappe bijdrage ‘Reizen met Awater’ als werkdefinitie van reispoëzie: …het gaat dan om gedichten die de neerslag zijn van een al dan niet effectief ondernomen reis, een ingebeelde trip of een innerlijke zoektocht. (p. 178)
De lectuur van deze boeiende essays is tevens een uitnodiging om met de bloemlezing Het verre gedicht: de mooist reisgedichten van Nederland en Vlaanderen op – innerlijke - reis te vertrekken.
Meer poëziebundels over reizen
De wereld is een boek. Wie niet reist, leest enkel één bladzijde.
