Beelden uit vervlogen tijden.

Het leven zoals het was in de jaren '50, '60, '70 en '80 in België (veelal Vlaanderen) is een boek om uren in te verdwalen, herinneringen ophalen aan de vervlogen (kinder)jaren en goesting te krijgen om op zolder of in de kelder die bestofte kartonnen dozen open te maken. Dit geldt natuurlijk vooral voor veertigplussers, maar ook voor jongere mensen is dit boek vol foto's van voorwerpen, die ooit het dagelijkse leven vorm gaven, als dolen door een gebonden Huis van Alijn.

Marc Reynebeau besluit in zijn voorwoord: 'In dit boek wemelt het van de madeleinekoekjes. Het gaat heel vaak over wat 'velen' doen of gedaan hebben: in met Remy gesteven lakens slapen, Colibri drinken, met de Gameboy spelen, Ikea-meubelen in elkaar knutselen of naar Nonkel Bob op televisie kijken. Die 'velen', dat zijn wij of toch velen onder ons. Dit is onze geschiedenis. Met dit boek kunnen we dat sluimerende verleden, dat wat we eens waren, dat ons gemaakt heeft tot wie we vandaag zijn, heroveren op de vergetelheid.'

Maar men kan nog verder gaan. Dit boek dient niet alleen om dat 'sluimerende verleden' te koesteren en verstrikt te geraken in versteende retro-nostalgie maar ook om los te laten, om te beseffen dat we dit alles achter ons kunnen laten, dat nieuwe horizonten zich aanbieden.