Beyoncé: een zwarte feministe of een kapitalistische marketingmachine?

Queen B ofwel Beyoncé Knowles, bekend van Destiny’s Child en later ook van haar solocarrière is het symbool voor Black Women Empowerment. In Liberté, égalité, Beyoncé wordt haar leven beschreven door verschillende vrouwen die zowel lof als kritiek op haar uiten. Is Beyoncé een zwarte feministe die het gemaakt heeft in het leven of is ze gewoon een kapitalistische marketingmachine?

Beyoncé en Jay-Z zijn hét bekendste koppel in de muziekwereld vandaag, een beetje de Bonnie en Clyde van de muziekindustrie. In 2016 verscheen haar album Lemonade dat als haar beste album ooit wordt beschouwd, omdat het zowel een persoonlijke als maatschappijkritische boodschap bevat. Vooral Formation trok de aandacht, toen het verscheen, toen Amerika in de ban was van al het politiegeweld, wat nog steeds het geval is en wat Beyoncé in deze hit onder andere aanklaagt. Lemonade wordt ook beschouwd als het album dat haar zwart maakte, want daarvoor kon haar muziek ook door iemand gezongen worden die blank is. Beyoncé heeft al veel hits gescoord, zowel met Destiny’s Child als solo, maar de weg naar haar bekendheid was niet altijd even gemakkelijk, zo moest ze bijvoorbeeld haar eigen vader als manager ontslaan. Maar naast haar succes wordt in dit boek ook een kritische noot geplaatst: is Beyoncé met al haar rijkdom niet gewoon een kapitaliste en waarom toont ze zo weinig van haar privéleven? Is het allemaal een goed georkestreerde show om haar alleen maar bekender en rijker te maken?

Ik las dit boek na een bespreking in de podcast Bende van het Boek en ook omdat Beyoncé voor mij symbool staat voor een vrouw die het gemaakt heeft in het leven. Haar album Lemonade vond ik zeer goed. Black is King, haar voorlaatste album, ben ik wat uit het oog verloren, maar het nummer Already vond ik wel zeer goed. Vorige week verscheen echter haar nieuwe album Renaissance en ik heb al wat nummers beluisterd, maar ik vrees dat Beyoncé mij ergens onderweg is verloren of misschien moet ik gewoon nog wat wennen aan haar nieuwe sound? Het boekje is niet dik, maar wel interessant net juist door die kritische noot. Dus zeker een must read voor de Beyoncé-fans!