"Alles is transitie"
Nu eens geen roemruchte Nederlandstalige met feit en fictie en familieherinneringen spelende schrijvers à la Remco Campert in bijvoorbeeld Gouden dagen (1990) en Herman Brusselmans in bijvoorbeeld Mogelijke memoires (2013) maar een kleine literaire in Gent geboren speler Edgard Eeckman die met zijn eersteling - prozadebuut - Tegendraads (2023) een eigenzinnige en lezenswaardige familiekroniek schreef. De roman in "30 tragikomische scènes" drijft op de "levensavonturen" van een zekere Fernand Slagmeulders - als hoofd van de "groendienst" is hij "iemand" - die in de fictieve gemeente Kwallekamp in de omgeving van de stad Gent fulmineert tegen het chique, intellectuele milieu waarin hij opgroeit. Vooral de autoritaire vader moet het ontgelden maar ook tegen de uitwassen in de (maatschappelijke) domeinen van relaties, opvoeding, onderwijs, ziekenzorg, politiek ... enz. , groeit het verzet van Fernand. Maar Eeckmans proza bevat ook "gouden" gelukkige familiemomenten die verbonden zijn met de zorg en liefde van Fernand voor zijn vrouw Flérine, zijn kinderen, kleinkinderen en zijn moeder. En hoe eindigt het boek? Is er verzoening met de vaderfiguur? Welke "geheime" inzichten blijven Fernand inspireren? Wat is de betekenis van "Alles is transitie, bespiegelt zij." (p. 14)?
Het lezen van Tegendraads betekende voor mij enkele dagen leesplezier en bezinning over belangrijke levensvragen.
En mogelijk nagenieten omdat tijdens de komende Gentse Feesten 2023 de auteur Edgard Eeckman fragmenten voorleest uit zijn debuutroman met muzikale intermezzo's van Marc Borms.
