Tussen dromen en realiteit

Na iets meer dan 40 jaar, liet ik mij terug wegvoeren op de trap. Ik heb dat boek meerdere malen gelezen als puber, twintiger en nu als zestiger. Terug ben ik geraakt. Leef ik nog zo veel in dromen als toen ? Ja en het is heerlijk. Op een frisse, natte winterdag in de zetel met de trap, mij laten wegdromen en regelmatig met de voetjes op de grond belanden.

Wat me nu meer raakt dan vroeger, is Daisne's taal. Hoe mooi en rijk kan onze taal wel zijn zeg. Wellicht las ik in mijn dromerige jeugdjaren meer magisch-realistische romans. Het leven heeft mij even weggevoerd maar wat zouden we zonder dromen of verwachtingen zijn.