Intens poëtisch proza
Han Kang, de kersverse Nobelprijswinnaar Literatuur 2024, toont met Wit haar indrukwekkend talent. Dit boek, ooit genomineerd voor de Man Booker International Prize in 2018, bestaat uit een twintigtal korte, poëtische verhalen, elk verbonden aan de kleur wit – gaande van - zoals de auteur zelf noteert - van bakerwindsels tot een lijkwade. Het boek houdt het midden tussen poëzie en proza.
Wit fungeert als symbool van rouw en roept telkens andere aspecten van herinneren en vergeten op. Kang raakt de lezer met scherpe observaties van alledaagse fenomenen zoals mist, sneeuw en een witte deur, die stuk voor stuk metaforen worden, zoals voor het omgaan met het verleden. Het is een soort van rouwboek want de centrale, witte draad is het overlijden van Han Kangs prematuur geboren zusje, een trauma dat haar moeder aan haar heeft doorgegeven. Kang voelt de last om het leven van haar zusje – een ‘wit blad’ – te moeten invullen, wat haar vervult met een diepe, plaatsvervangende schuld. De krachtige, poëtische stijl en de uitgepuurde taal die Han Kang hanteert, maken van dit werk een pareltje.
De Zweedse Academie loofde “haar intense, poëtische proza over historische trauma’s, die de kwetsbaarheid van het menselijk bestaan blootlegt.” En vervolgde: “Haar poëtische, experimentele stijl is vernieuwend.” Zoals hier: in Wit.
Synopsis
Wit is een poëtisch boek, het zijn gedachten over een kleur, over de kracht en de kwetsbaarheid van de menselijke geest, en pogingen om nieuw leven te vinden in de as van vernietiging.