Stadslezer volgt schrijfcursus
Af en toe leest redacteur Annalin zo’n slecht boek, dat ze even overweegt om zelf dan maar schrijver te worden. Annalin: 'Als er ruimte is in de literaire wereld voor boeken die niet tot de wereldtop behoren, is er misschien ook wel ruimte voor mijn kleine probeerseltjes.'
Of soms zit ik op de trein, of te wachten in de rij bij de supermarkt; en komt er opeens een verhaal in mij op. Over de oudere vrouw met het knalroze haar die rechtover mij zit, of over de man voor mij in de rij die een volledige kar vol chocoladepudding op de lopende band begint te zetten. Ideeën heb ik voldoende, maar hoe transformeer je deze nu in een vlot lezend verhaal?
Waarschijnlijk herkent u dit gevoel wel als stadslezer. Het gevoel dat houden van literatuur meer is dan het lezen van boeken alleen, het gevoel dat het eigenlijk kriebelt om zelf eens iets op papier te zetten. Niet dat u nu meteen de ambitie heeft om de volgende Shakespeare te worden, maar het zou wel fijn zijn om eens uit te proberen wat dat nu is, een verhaal schrijven.
Wel, ik heb dit gevoel gevolgd, en het heeft mij geleid tot een cursus bij de literatuurafdeling van Wisper. Deze organisatie biedt een hele waaier aan schrijfcursussen aan, van theatermonologen tot kinderboeken, maar aangezien ik niet over de concentratiespanne beschik om een volledige roman neer te pennen, heb ik mij ingeschreven voor de cursus columns schrijven. Er is dus voor elk wat wils, zo lang u maar de zin heeft om te schrijven.
Vier lessen lang kwamen we wekelijks bij elkaar om samen op onderzoek uit te gaan: wat maakt een column een column? En hoe maak ik mijn column goed? De cursussen staan open voor mensen met verschillende ervaringen, en bouwen stapsgewijs verder op de vorige week. Beginners en volleerde maestro’s kunnen iets leren van zowel de lesgevers, als van elkaar. Elke les focust op een nieuw technisch aspect van de tekst: de opbouw, thema’s, stijlfiguren,… Maar denk niet dat je in een saaie theorieles terecht komt. Elke technische stap wordt meteen gelinkt aan de praktijk, want al doende leert men immers het meeste. De wekelijkse feedback van de lesgever en collega-schrijvers is nuttig en meteen ook een stimulans om verder te gaan of juist iets nieuws te proberen. Uiteindelijke staat de liefde voor schrijven en literatuur centraal, niet de competitie om het beste eindstuk in leveren.
Kortom, een absolute aanrader voor iedereen bij wie het kriebelt om eens iets op papier te zetten.
Een pen, papier, en veel goesting; meer heb je niet nodig, dus waar wacht u nog op?
Annalin Van Biesen
