Uitreiking De Bronzen Uil - Fay Van Kerckvoorde spreekt namens de Gent Leest stadslezers

17 oktober 2021

Zaterdag 9 oktober ontving de Vlaamse auteur Caro Van Thuyne voor haar debuutroman Lijn van wee en wens de Bronzen Uil 2021, de literatuurprijs van het Willemsfonds en het Algemeen-Nederlands Verbond. De Nederlandse Sholeh Rezazadeh won de Publieksprijs met De hemel is altijd paars. 10 stadslezers lazen in een recordtempo de zes boeken en beslisten zo mee wie de Publieksprijs verdiende. Op de uitreiking sprak Fay Van Kerckvoorde namens de Gent Leest stadslezers en vertelde hoe zij dit leesavontuur ervaren had. Hieronder haar tekst.

Beste auteurs, beste lezers,

Een maand geleden stond ik samen met tien andere stadslezers op de trappen van bibliotheek De Krook.
Elk van ons met een stevige stapel in onze handen, stonden we te trappelen om de shortlist van de Bronzen Uil te verslinden.

Zes boeken op een maand tijd; dat is een uitdaging die heel wat toewijding en veel liefde voor literatuur vraagt.

Ik kan natuurlijk enkel over mijn eigen ervaring spreken en ik moet toegeven dat ik een beetje heb valsgespeeld. Jullie zullen het ongetwijfeld met me eens zijn dat debuutromans een belangrijke plaats in het boekenlandschap innemen. Nog voor de shortlist bekend raakte, las ik doorheen het jaar al de helft van de lijst met plezier uit.

Fay2

Wat dus eigenlijk een drukke leesmaand moest worden, werd voor mij een maand waarin ik naast lezen ook veel heb nagedacht over literatuur. Want hoe kies je het beste boek uit een stapel waarvan elk boek op zijn manier schittert?

Kies je de roman die zo spannend geschreven is dat je het in recordtempo uitleest? Of toch liever iets dat je net heel traag leest - om de schoonheid van de taal tot in het diepste van je ziel te laten binnensijpelen?
Of kies je voor het verhaal dat het belangrijkst is en door iedereen gelezen moet worden?
Kies je het boek waarmee je hebt gehuild? Of net hetgeen waarbij je tranen van het lachen kreeg?
Of kies je voor het hoofdpersonage met wie je zo intens meevoelde en die je het liefste van alles in de armen wil sluiten?

Veel stof tot nadenken dus. En eerlijk gezegd heb ik nog geen sluitend antwoord op die vragen gevonden. En misschien hoeft dat ook helemaal niet – ook al besef ik dat zo’n uitspraak ietwat tegenstrijdig is met de visie van een prijsuitreiking.

Hoe dan ook heb ik enorm genoten van de verhalen. Dus bedankt aan de auteurs om ze te schrijven. En ook bedankt aan het Willemsfonds voor het organiseren van De Bronzen Uil. Dank u wel.

Fay Van Kerckvoorde