Onontkoombare, sober vertelde levenslessen
Hold, een man die ’s avonds gaat jagen en elke nacht op de koude rotskust van Wales zijn visnetten leeghaalt, vindt plots iets totaal anders naast zijn fuiken. In twee minuten moet hij een beslissing nemen omdat hij nu een unieke kans krijgt op een beter leven voor zijn gezin, maar tegelijk moet hij proberen een wisse dood in de golven te weerstaan.
Net als hij denkt alles onder controle te hebben, gaat zijn leven pas echt overkop. In korte, stuwende hoofdstukjes duwt Cynan Jones (°Wales, 1975) je het simpele verhaal in, dat hij in wisselend perspectief helder en onontkoombaar afwikkelt, terwijl het landschap rondom allesbepalend is. Spannend tot het eind, omdat je aan de kleinste dingen die de schrijver meegeeft, ook de innerlijke wereld van de personages kunt aflezen en voelt dat er iets op til is.
Duik zelf onder in dit kloppend, ritmisch verhaal dat heel dicht op de huid zit van de hoofdpersonen en speciaal voor de Nederlandse lezer is gepubliceerd in de oorspronkelijke, strakke versie (2011) die Jones’ sobere en suggestieve stijl maximaal laat spreken.
Die soberheid in zijn verhalen en korte romans werd eerst hoog geapprecieerd in Italië, vóór het Britse Granta ze oppikte en voor een Engelse doorbraak zorgde. Ik las een tijd geleden ook de wat langere en complexere, maar even suggestieve, roman Stillicide (2019, De wetten van water) van Cynan Jones. Hij was eerder winnaar van de Wales Book of the Year Fiction 2015 en de BBC National Short Story Award 2017.
Maar Alles wat ik vond op het strand is een mooie parel voor lezers die met weinig leestijd moeten toekomen.
