Mensen en hun gedrag
In het genre van Grijze zielen is dit opnieuw een pareltje van vertelkunst. Boeken hoeven niet dik te zijn om veel te vertellen, waarvan hier een voorbeeld. Boeken waarin tijd, plaats en namen ontbreken zijn niet zo aan mij besteed, maar hierop kan ik een uitzondering maken. Omdat het een universeel verhaal is die overal en waar ook ter wereld kan voorvallen. Ergens op een afgelegen eiland, enkel te bereiken met een veerpont, spoelen drie drenkelingen aan. De Burgemeester raadpleegt zijn medewerkers en die besluiten om ze in alle geheim voor zijn bevolking te laten verdwijnen. Eén iemand, de Onderwijzer, is niet akkoord en dat zal hij geweten hebben. Als ook uit het niets een Commissaris op het eiland aankomt begint ook hij vragen te stellen die ze niet verwachtten. Het verhaal stemt tot nadenken, maar geeft ook een angstigheid mee. Politiek is en vuil spel en heeft geen ethiek. Iemand een idee om er een toneelstuk van te maken?
Synopsis
De aangespoelde lijken van drie Afrikaanse migranten confronteren een besloten eilandgemeenschap met haar illusies.