Jezelf vinden op de Schotse Hooglanden

Na verschillende stand alones en series schrijft Jenny Colgan met Boven de wolken het eerste deel van de nieuwe serie Summer Skies. De vertaling door Inge Pieters toont vooral in de interactie tussen Morag en haar opa een charmante spreektaal met een opa die haar consequent ‘meiske’ noemt.

Morag is copiloot op langeafstandsvluchten tot een ongeluk met een sproeivliegtuigje tragisch afloopt voor de twee inzittenden van het kleine vliegtuigje. Morag kan het schuldgevoel niet van zich afzetten en durft niet meer zelf te vliegen. Net dan wordt haar gevraagd om terug te keren naar het kleine vliegbedrijfje van haar familie om er tijdelijk haar zieke opa te vervangen. Haar familie leidt er sinds verschillende generaties een kleine veer- en postdienst per vliegtuig tussen de verschillende Schotse eilanden. De plichtsbewuste Morag, die het gewoon is om efficiënt en doelbewust te werk te gaan, vliegt naar huis terug om er als copiloot in te vallen. Een onverwachte storm dwingt haar om op een afgelegen eiland te landen met slechts een introverte ornitholoog als gezelschap.

Op het boek valt een en ander aan te merken. Zo duurt het tot halverwege voor het verhaal na een kabbelende beschrijving van Morags niet zo boeiende leven eindelijk over de Schotse Hooglanden en haar ontmoeting met de ornitholoog gaat. Daarnaast is Morag helaas behoorlijk vaak erg antipathiek, waardoor het veel goede wil vraagt om je als lezer in te leven in de opbloeiende relatie tussen de veel sympathiekere Gregor en haarzelf. Zoals in feelgoodromans de gewoonte is, komt die romantiek er uiteraard wel, wat tamelijk ongeloofwaardig en vooral te snel gebeurt. Ook het feit dat Morag vaak heel onwetend is over vele aspecten van wat uiteindelijk haar geboortestreek is, komt soms wat ongeloofwaardig over.

Wat wel goed zit in het boek is de humor. ‘Ik praatte op mijn werk helemaal nooit over mijn privéleven, voor een deel om het professioneel te houden, voor een deel omdat het me een mysterieus air gaf en ook een beetje omdat ik niet echt een privéleven had.’
Ook de locatie is goed uitgewerkt. De lezer ziet de eilanden voor zich waar post per vliegtuig wordt bezorgd, oorspronkelijk met een tiental posttrolleys tot de meerderheid ervan op een koude winter door de kinderen ingepikt werd om sleetje te rijden op de berghelling. Kersverse moeders worden er na de bevalling thuisgebracht per vliegtuig, een toneelgezelschap wordt er ingevlogen voor wat afleiding.
Bijzonder geslaagd is het bijna personifiëren van Dolly het vliegtuig, zo in haar element in de lucht, klapperend en niet meer zo vlot op de grond. Ook de eigenwijze kip Barbara is onvergetelijk en hoogst amusant.

Al bij al is het een aangenaam boek over een jonge vrouw die eindelijk beseft wat ze belangrijk vindt in het leven, een sympathieke man die door haar oorspronkelijke gezeur heen kijkt, een vliegtuig met een verhaal, een kip, een geit en veel lekker eten. Gecombineerd met de nodige humor in de prachtige natuur van de Schotse eilanden, zal dit boek vooral in de tweede helft voor aangename leesuurtjes zorgen.

Deze recensie verscheen eerder op Hebban.