Een mustread voor (Italië)-lovers

Reeds vanaf de eerste bladzijde waan je je in het zonovergoten Italië. De proloog buiten beschouwing gelaten, deze lees je best nog eens na de laatste bladzijden. Je kan je zo voorstellen dat je uit een bus stapt, de warmte van de zon op je huid voelt en je op de centrale plaats van een typisch Italiaans dorpje in Puglia staat.
Het verhaal van Anna en Carlo begint op het moment dat ze uit de bus stappen op zo'n plein en wel in het geboortedorp van Carlo. De Noord-Italiaanse Anna volgt haar man om na de dood van zijn ouders terug in zijn ouderlijk huis te gaan wonen. Ze hebben hun zoontje Roberto bij en een hele hoop bagage. Dankzij de erfenis van zijn ouders hebben ze aan geld geen gebrek.

Voor Anna is het wennen in het zuiden. Ze is een ruimdenkende en vooruitstrevende vrouw. In het noorden werkte ze als leerkracht, terwijl haar nu in het zuiden een leven als huisvrouw en moeder wacht. In het begin lukt het Anna om zich hiernaar te schikken. Ze maakt kennis met haar schoonbroer Antonio en haar schoonzus Agata, die samen een dochtertje Lorenza hebben. Alles draait rond wat er in het dorp gebeurt, iedereen kent iedereen en roddelt ook over iedereen. Mensen die zich niet aan het gangbare houden worden gezien als buitenbeentjes. Ook Anna wordt moeilijk in de gemeenschap opgenomen. Op een dag sterft de postbode onverwachts en moet men op zoek naar een nieuwe postbode. Anna grijpt haar kans. Tegen de wil van haar man en schoonfamilie in, solliciteert ze en krijgt ze de job. Elke dag brengt ze de post rond en verdient ze zo haar plaats. Velen in het dorp kunnen noch lezen of schrijven en doen beroep op haar. Ze leest brieven voor, noteert antwoorden, brengt boodschappen rond en sluit vriendschappen. Ze is begaan met alles wat er gebeurt in het dorp. Zo sluit ze vriendschap met de eenzame Giovanna en haalt ze haar uit haar isolement. Vaak gaat ze hiermee in de clinch met haar man. Meestal volgt dan een episode van ijzige stilte waarna ze het weer goedmaken.

Carlo, haar man, vult zijn dagen met zijn oude vlam, Carmela, die als naaister werkt. Zij heeft een zoon Daniele en is niet gelukkig getrouwd. Op een dag koopt Carlo intuïtief een stuk grond waar hij wijn wil op verbouwen. Met de hulp van de vader van Carmela, slaagt hij er in wijn te bottelen en zo rijk te worden.

Rode draad door het boek staat "lezen". Anna vult haar dagen met het lezen van de grote namen van die tijd en deelt deze liefde samen met haar schoonbroer Antonio. Wat ze niet gezegd krijgen in woorden, onderstrepen ze in de boeken die ze elkaar uitlenen.

Dit is een prachtig verhaal over een Anna, haar familie en al het lief en leed dat ze gedurende haar leven meemaakt. Een eenvoudige vrouw, die ervan houdt zelf haar groene pesto te maken, die opkomt voor de onderdrukking van de vrouwen, een dame met een warm hart. We volgen haar vanaf het moment in 1938 als ze in Puglia aankomt tot haar overlijden in 1961.

Een waar pareltje om te lezen! Met recht de winnaar van de Italiaanse boekhandelsprijs.