Manisch depressieve breinen door het dolle heen!

Welkom in de knettergekke wereld van zij die de wiskundige wetenschappen ten alle tijde op de kaart wilden zetten ook al werden ze daarmee de grondleggers van de waterstofbom en ander militair nucleair gevaarlijk afval.
Het boek brengt ons midden in de periode van de koude oorlog maar weet te ontsnappen aan deze van het pamfletair geschreven verslag door eerder te focussen op wat er zich aan een niks ontziende competitie ontplooide tussen de wetenschappers, meer dan ooit fel gegeerde superbreinen van - en voor het militair apparaat.
Zo maken we kennis met het brein van de wiskundige wetenschapper Van Neumann die - toen nog onschuldig - kost wat kost een verklaring voor het onregelmatige en onvoorspelbare gedrag van turbulentie tracht te formuleren en er zowaar depressief van wordt te moeten leren leven met dit natuurwetenschappelijke oncontroleerbare feit. - Een aanvaardingsproces die hij vooralsnog voor zich probeert uit te schuiven, binnen een helse manische fase, door een poging de menselijke aandriften, zijn gedrag en gevoelsleven te vangen en te verklaren in een wiskundig éénsluitend paradigma. Dit tot een nieuw opkomend Pools talent wetenschappelijk kan bewijzen dat het onvoorspelbare niet te voorspellen valt! Een eerste depressieve periode dient zich aan.
Ietwat gemilderd, na ontmoetingen met tijdsgenoten Einstein en Oppenheimer, die beseffen dat ze de wereld op de rand van de zelfvernietiging hebben gebracht met hun uitvindingen die militair kunnen worden aangewend ten gunste van een streven naar een alles omvattende wereldmacht, er moet trouwens maar één of andere malloot bereid zijn vanuit een - oncontroleerbaar - onderbuikgevoel door een niet te stoppen aandrift geaffecteerd met de neiging om op het fatale knopje te duwen en..., beslist hij zich nog enkel tot doel te stellen tijdrovende ingewikkelde ellenlange wiskundige berekeningen om te zetten in supersnelle binaire data waardoor hij de eerste steen legt tot wat wij nu kennen als de computer.
Wat volgt is het "prachtige" slotakkoord van het boek welke ons meeneemt in de wereld van 's wereldse beroemde schaakspelers zoals toentertijd de Rus Kasparov die verslagen wordt door een computer Deep Blue. - Later vervangen door Deep Mind, een verbeterde versie, met een nog lagere foutenmarge én met inbegrip van een nog meer nauwkeurige voorspellingkracht. Kennis die via kansberekening van de waarschijnlijkheid van het menselijk gedrag, dat werd verzameld en opgedaan door verschillende schaaktornooien gespeeld tussen topmeesters op te volgen en te representeren, als functionele speldata.
Als ultiem oefenterrein komt tenslotte het Japanse creatief gestuurde, met zijn bijna niet te vatten grillige spelverloop en nukkige uitloopmogelijkheden, GO, in het vizier, waarbij de ware grootmeester Lee Seedol verslagen door een spel tegen de computer AlphaGo bekent: "Het valt niet te ontkennen dat het moeilijk spelen is tegen een tegenstander die geen enkele emotie verraadt!"
Later, nog één keer doet een geluk bij een ongeluk zich voor wanneer diezelfde grootmeester Lee Seedol dan toch nog eens weet te winnen van AlphaGo, dat ondertussen ook menselijk gedrag, zoals zelftwijfel, in zijn alpharitme heeft/had opgeslagen!