Een thriller in een traag ritme, knap geschreven

Kjell Eriksson schreef reeds zeven thrillers met rechercheur Ann Lindell. Nu na tien jaar keert hij terug naar de regio Uppsala met opnieuw Ann Lindell maar ze is nu geen rechercheur meer. Ze gaf die job bij de politie op en werkt nu als kaasmaker in het afgelegen Rasbo in Upland. Ik las nog geen van de vorige boeken en miste soms wel wat informatie zoals: “ Waarom nam ze ontslag bij de politie? Wat betekende een zekere Edvard in haar leven? Wat zat er niet goed in de relatie met haar zoon?…” Ondanks die vragen is het boek zeker alleenstaand te lezen.

Het verhaal begint met een brand in het oude schoolgebouw waar opvang was voor politieke- en oorlogsvluchtelingen. Daarbij komen drie asielzoekers om het leven. Ann wordt daardoor getriggerd om opnieuw een beetje rechercheur te spelen en ze start met vragen te stellen aan verschillende dorpelingen. Die info speelt ze door aan haar vroegere collega Sammy Nilsson maar de dorpelingen zijn niet bepaald loslippig. Door die gesprekken is er veel aandacht voor de inwoners en je merkt hun weerstand tegenover migranten en hoe dit kan leiden tot geweld. Er is echter geen twijfel dat er achter die brandstichting een extreemrechtse groepering zit.

Het onderzoek zelf verloopt heel traag en het is afwachten wanneer alles samenvalt. Zo is er ook een tweede brandstichting waarbij een jonge Zweedse vrouw omkomt. Is er een verband met die brandstichting in het oude schoolgebouw? Maar er is meer, het gaat o.a. ook over gestolen explosief materiaal die moet dienen voor bomaanslagen.

Ik vond dit niet de gemakkelijkste te lezen thriller, er zijn veel gebeurtenissen, veel personages, en veel beschrijvingen van gedachten en overpeinzingen. De schrijfstijl heeft dan ook een traag ritme en soms wel wat omslachtig maar wel van een hoog literair gehalte. Echt een thriller voor wie het iets dieper maag gaan.