Overlevenden laten ongetwijfeld iets achter
'Ze weten het al, hebben de reis al in zich zitten, alsof die al heeft plaatsgevonden, de reis die hen naar het inslagpunt moet brengen, stap voor stap terug in hun geschiedenis, om voor een laatste keer te overleven.'
De overlevenden laten ongetwijfeld iets achter. Iets dat hun leven heeft bepaald. Iets dat hen maakte tot wat ze zijn.
De spanning hangt voelbaar tussen de zinnen. De dreiging kruipt tastbaar tussen de woorden. Wat is er gebeurd? En hoe heeft dit hun leven beïnvloed? Waar in het meeslepende verhaal Verleden, Heden en Toekomst elkaar steeds meer ontmoeten, en voorbij steken, wordt steeds duidelijker welke gebeurtenis in hun leven een ingrijpende indruk naliet.
'Ja, we waren urenlang verdwaald en ik moest huilen.'
Synopsis
Drie jonge mannen keren terug naar het zomerhuis waar ze vroeger met hun ouders de zomervakanties doorbrachten. Ze hebben de urn met de as van hun moeder bij zich om in het meertje bij de 'stuga' uit te strooien.
