Hoogvlieger

Flamboyante personages verdienen een bevlogen cover. Zeker als het boek De Vliegers heet.

Dat heeft Borgerhoff-Lamberigts uitstekend begrepen.
Het is het soort boek dat je in de boekhandel ziet liggen, spontaan oppakt, openslaat, besnuffelt en meeneemt, omdat je weliswaar alles kunt weerstaan, behalve verleiding.
Het kunstwerk van Tamara de Lempicka op de cover vloeit naadloos samen met de sierlijke typografie die Dooreman er aan toevoegde. De kleur doet de rest.

Maar laat het ons over de inhoud hebben!
Ik weet niet hoe het met u zit, maar ik had nog nooit van Romain Gary gehoord.
Jean-Baptiste Andréa vast wel, want niet alleen delen ze de Prix Goncourt (Gary won hem zelfs twee keer!), ze hebben ook de zinnelijkheid van zinnen gemeen.
Zelden heb ik vaker citaten genoteerd dan tijdens het lezen van deze wondermooie vertelling.

‘De tederste oorlogsroman die ik ooit las’, zegt Bart Van Loo op de cover.

De Vliegers is geen oorlogsroman. Het is een dartele fabel over een verschroeiende romance in oorlogstijd.

Net als Ludo zul je nooit meer vergeten.
Dat een meesterwerk dat je in 1980 al had kunnen lezen pas nu tot ons komt, is een schande. En een geweldige verdienste van een Gentse uitgever(ij).
Boek van het jaar!
(1980 en 2025).