Indrukwekkend, schrijnend en ontroerend

Caroline De Mulder kwam op mijn radar door een interview in Humo. Ik kreeg meteen zin om haar te contacteren voor een interview voor GentLeest; door omstandigheden is het er (nog) niet van gekomen, maar het kan nog altijd.

In afwachting ging ik achter haar boeken aan.

Een eerste poging mislukte jammer genoeg. Manger Bambi is een rauw boek, geschreven in een ongetwijfeld realistisch soort Frans dat ik op school nooit geleerd heb. Dat, samen met de toch wel erg confronterende inhoud, had voor gevolg dat ik na enkele tientallen bladzijden heb afgehaakt.

In de orde der dingen is Bambi schrijnend maar uiteindelijk kleinschalig. Dat kan niet gezegd worden van Heim (La pouponnière d’Himmler). Het Lebensborn verhaal is groot, gruwelijk, en in-triest. Caroline De Mulder slaagt erin om dit verhaal, via een drietal protagonisten, subtiel en gevoelig tot leven te brengen.

De Misfits zou een passende ondertitel zijn geweest. Renée komt als Frans oorlogsliefje terecht in een omgeving waarin ze uitsluitend “aanvaard” wordt omwille van de baby in haar buik. Schwester Helga worstelt de hele tijd met haar geweten terwijl de situatie meer en meer uit de hand loopt. Marek is een krijgsgevangene die flirt met zijn ondergang. Geen van de drie past in het plaatje, geen van de drie komt ongeschonden uit het avontuur.

Het getuigt van grote klasse om zo een enorm verhaal met zo weinig middelen haarscherp te vertellen.