Een boek om in te wonen en verdwalen

Drie weken en 772 pagina's lang heb ik in dit zalige boek gewoond en rondgedwaald. Is het fictie of non-fictie ? Het is niet meteen van groot belang. Hoofdpersonage is een cineast die door een lastige ziekte steeds minder ziet en meer blind wordt. En daarbij mijmert over landschapsschilders, over Claude Le Lorrain en Nicolas Poussin. Over Rome, architectuur en tuinen, over Anselm Kiefer en Japanse houtsneden, over William Turner en de excentrieke Sir John Soanes met zijn onbreidelbare verzamelwoede, over de blinde bibliothecaris Jorge Luis Borges en over spionage.

Een betoverend boek, zoiets als voorzichtig draaien aan een caleidoscoop (dat ouderwetse speelgoed). Een aanrader voor al wie kijken, natuur, lichtinval, film en fotografie, schilderkunst en zoveel meer belangrijk vindt. Een grabbelton vol verrassende invalshoeken.

Je springt zonder meer enkele fijne weken van de ene fascinerende tak op de andere wonderlijke tak. Een beetje zoals een boom : je weet waar je begint, maar waar je eindigt is net onvoorspelbaar - de reis zelf is het doel.