Verwondering in ogenschijnlijk nutteloze gebaren
De Dichter des Vaderlands 2020-2021 en Belgische schrijver Carl Norac heeft een wonderlijke, meertalige dichtbundel - Frans en Nederlands - gepubliceerd, mede door de literaire vertaalster Katelijne De Vuyst. Prachtig uitgegeven als een kleinood (18x 12 cm) in de booklegreeks - als "smokkelwaar" of literaire bootleg over de taalgrens heen - door maelstrÖm en het Poëziecentrum.
Norac laat zich inspireren door "het streven naar futiele dingen" van en gaat in dialoog met surrealistische en verwante dichters (Louis Scutenaire, Paul Nougé, Paul Snoek, Hugo Claus, Harry Martinson) en kunstenaars uit de muziek (Billie Holiday), dans (Josef Nadj) en de fotografie (Anne-Sophie Costenoble).
Zijn literair engagement groeide vanuit zijn kindertijd, leeservaringen en reizen en zijn waarnemingen (b.v. Belgische politiek, bejaarden in India) zijn tegelijk mild en scherp en beeldrijk.
Carl Norac is ook een bekend kinderboekenschrijver: b.v. in 2017 verscheen Wintervuur : verhalen voor koude dagen, met tekeningen van Gerda Dendooven. In 2021 verscheen een bloemlezing uit zijn poëtisch oeuvre onder de titel
Beeldenraper = Ramasseur d'images, vertaald uit het Frans naar het Nederlands door de dichteres Hilde Keteleer.
Als fragment uit Journal de gestes (p. 22-23) koos ik uit het gedicht
Toucher des mots = De woorden aanraken:
"Enfant, je savais que la peau des mots peut se toucher,
que son épiderme est parsemé de sens,
souvent un peu cachés, comme il se doit.
Ce que m'enseignèrent ces mots, à moi l'enfant tactile,
c'est qu'un seul geste imprécis dessine l'univers."
"Als kind wist ik dat je het vel van de woorden aan kunt raken,
dat hun opperhuid bezaaid is met betekenis,
die vaak ietwat verhuld blijft, zoals het hoort.
Die woorden leerden mij, gevoelig joch,
dat met één vaag gebaar het heelal wordt getekend."
