De kracht van beelden
Na Noord had ik uitgekeken naar het volgende boek van Sien Volders. Oogst is geen Noord, de terreur van het boek na een ijzersterk debuut.
Oogst is een sterk verhaal over Alina en Lucian, die uit Roemenië naar Italië trekken. Om heel simpele en herkenbare redenen. Ze komen in een andere situatie terecht dan ze hadden verwacht, maar blijven niet bij de pakken zitten. Het verhaal wordt niet verteld door de personages verder te gaan doorgronden, maar ingevuld door de beschrijvingen van het landschap, de omgeving, kleine dingen. Heel sterk.
Ik heb traag proberen lezen om extra lang te kunnen genieten, al voelt dat woord verkeerd, want het doet ook wat pijn. Het is herkenbaar en tegelijkertijd ver weg.
Synopsis
Alina reist met haar zoon Lucian van haar geboortedorp in Roemenië naar Sicilië om daar in een tomatenkwekerij te werken. Ze komen terecht op een afgelegen plantage. Terwijl Alina moeizaam een leven opbouwt voor haar en haar zoon, ontmoet Lucian twee andere elfjarige jongens: Paolo en Anwar. Gedurende het jaar waarin ze bevriend zijn, vechten de drie jongens met elkaar, voor elkaar en tegen de wereld. Tot die hen inhaalt.
