Een vrouw in Gent tijdens de Eerste Wereldoorlog

Virginie Loveling woonde in een zijstraat van de Kortrijkse Steenweg, dicht bij het Citadelpark. Ze schrijft over dreunende laarzen die ze hoort vanuit haar huis, over gaan kijken naar gewonde soldaten die opgevangen worden in het Citaldelpark, over met de tram naar Kwatrecht om te zien wat de oorlog aanricht. Ze was doodsbang dat haar huis ooit doorzocht zou worden door de Duitsers en dat haar dagboeken gevonden zouden worden. Ze piekerde zich suf over goeie verstopplekken ervoor. Ze beschrijft meerdere mensen die voor minder dan kritische dagboeken gefussilleerd waren.

De Oorlogsdagboeken bezorgen je een heel bijzondere leeservaring: enerzijds is het erg herkenbaar, want Gent speelt natuurlijk één van de hoofdrollen in het geheel, anderzijds erg bevreemdend, want we zijn meer dan honderd jaar verder en de omstandigheden zijn drastisch anders. Ook fijn is dat Virginie Loveling een zelfstandige vrouw was, die in een tijd waarin dat helemaal nog niet evident was, haar eigen ding deed en zich liet horen. Je krijgt een mooi inkijkje in het dagelijkse leven van een vrouw uit de burgerij in het begin van de 20ste eeuw.

Als je aan dit boek begint, liggen er 431 bladzijden op je te wachten, maar voor je het weet sla je de laatste bladzijde om en heb je alleen maar spijt dat het boek uit is. Zo spannend, aangrijpend en fascinerend is het.

Als je niet kunt wachten tot je het boek te pakken krijgt om eraan te beginnen, dan kun je de volledige elektronische versie gewoon downloaden en bijvoorbeeld op je e-reader lezen.