Afschrikwekkend, profetisch maar brandend actueel

Ergens in de toekomst verandert de Ierse republiek geleidelijk aan in een totalitaire staat. Eilish, hoogopgeleid en moeder van vier, probeert haar gezin te laten overleven, maar in een rotvaart gaat het fout. Haar man Larry wordt opgepakt omdat hij vakbondsleider is. Elk spoor om hem terug te vinden, ontbreekt. Haar oudste zoon wordt opgeroepen als militair, ook al is het net 17. Hij duikt onder en gaat in het rebellenleger, maar wordt vlug ook onvindbaar. Haar zoon van 13 raakt gewond bij een bominslag in Dublin. Ze brengt hem naar het ziekenhuis en vindt hem dood en mishandeld terug in een militair lijkenhuis. Samen met Molly, haar dochter, en Ben, de baby, vlucht ze weg naar Noord-Ierland. Slaagt ze? Het verhaal eindigt wanneer ze op het punt staat in een opblaasboot te stappen om te ontsnappen.

Een tenenkrullend verhaal vol ellende, vol pogingen om te overleven die allemaal op niets uitdraaien. Het verhaal lijkt in een roes geschreven waarbij leestekens in de dialogen van geen belang meer zijn.

Eilish is een figuur die medelijden en wanhoop opwekt: hoe je als gewone burger niets vermag en hoe alle pogingen om te overleven alleen maar voor meer miserie zorgen. Hoe goed Eilish het ook meent, hoe hard ze ook vecht om haar gezin bijeen te houden, het draait allemaal op niets uit. Als lezer hoop je dat ze uiteindelijk ontsnapt, maar ergens vrees je dat het einde van het boek ook het einde wordt van haar leven en dat van de rest van haar gezin.

Het verhaal situeert zich in een of andere oorlog, er is wel voor Ierland gekozen dat al een heel woelige geschiedenis heeft, maar je kan het overal plaatsen waar (burger)oorlog bestaat.

Booker Prize 2023