Opgelet! Woke alarm!

In 1868, zo leert Wikipedia ons, zag een variétéliedje het daglicht, met de naam “Ten little Injuns”. Blijkbaar vond iemand dit toen al discriminerend, en werd het een jaar later omgedoopt in “Ten little niggers”. Vervolgens gebeurde een hele tijd niets, de mensheid had het te druk met wereldoorlogen en grote depressies om woke te zijn. Maar in 1939 pikte Agatha Christie, zoals ze wel vaker deed, het aftelrijmpje op, om er een moordverhaal van te maken. Helemaal kosjer was dat nog altijd niet, er volgde onder meer een verfilming met als titel “Ten little Indians”, maar uiteindelijk werd een woke compromis bereikt met “And then there were none”.

Wat leren we hieruit ? Dat de zeden evolueren met de tijd. Dat we ons nergens druk moeten over maken, met tijd en boterhammen komt alles goed.

Dus. Relax. Leun achterover. Vergeet de titel waar je het al dan niet mee eens bent. En vooral, geniet van deze moordklassieker.