Boeiend verhaal met mooi uitgediepte personages

Ik las de originele Engelstalige versie. Indien het enigszins kan, hou ik ervan om een boek in de originele taal te lezen. In dit boek vertelt John Boyne hoe het leven van de nabestaanden van de kampcommandant (zie boek: De jongen in de gestreepte pyjama) verder verloopt na de Tweede Wereldoorlog. Hij vertelt hierbij afwisselend wat zich afspeelde in Parijs net na de oorlog en wat zich momenteel afspeelt in Londen (in het boek is dit 2022). Het hoofdpersonage is Gretel, de dochter van de kampcommandant, die tijdens de oorlog 12 jaar was.

Ik heb genoten van de manier waarop de schrijver beschrijft wat er omgaat in het hoofd van Gretel. Haar denkpatronen wijzigen in functie van haar leeftijd en haar context. Als kind bij haar ouders wonende naast het concentratiekamp, op de vlucht in Parijs samen met haar moeder, in Sydney, in Londen op 91-jarige leeftijd.

John Boyne beschrijft hoe zij omgaat met het voortdurende schuldgevoel. In welke mate is zij mee verantwoordelijk voor de gruweldaden die onder leiding van haar vader werden begaan? Hoe ziet zij dit zélf, hoe ziet haar omgeving dit?