Terugblik op een turbulent leven

Wat een openbaring om Bart Chabot te leren kennen: Nederlands dichter, schrijver en podiumbeest. In 1981 debuteerde hij met de dichtbundel Popcorn en vanaf 1989 trad hij op in het theater met Remco Campert en Jan Mulder. In 1998 begon hij een theatertournee met Herman Brood en Jules Deelder en van 2005 tot 2008 toerde hij met Martin Bril en Ronald Giphart. Chabot beleefde zijn literaire doorbraak naar het grote publiek met de vierdelige biografie over zijn vriend Herman Brood.

In 2020 verscheen de roman Mijn vaders hand. In deze onthutsende roman kijkt Bart Chabot terug op zijn jeugd. Hartritme, dat in 2021 verscheen, is het overrompelende vervolg. In 2023 verscheen Engelenhaar, het laatste deel van dit drieluik, waarin Bart Chabot de lezer opnieuw meeneemt naar een leven vol rock-‘n-roll, naar een voorbije, verloren tijd.

Het boek is een autobiografie met een speciale twist. Chabot is een rasverteller en hij geeft de lezer een inkijkje in zijn turbulente leven, zij het vanuit een heel bijzonder perspectief. De dood is een constante, zeker nadat de hond Bril sterft en ook de hoofdpersoon het tijdelijke met het eeuwige wisselt.
Als Chabot over zijn vrouw en zijn zonen vertelt, spat de liefde ervan af. Zijn vrouw Yolanda is zijn steun en toeverlaat die hem uit de negatieve spiraal van drank en isolatie haalt. Verder blikt de auteur terug op zijn vriend Martin Bril, op zijn hospita die een tweede moeder voor hem was, en op de vele cabaretiers, schrijvers en zangers met wie hij een persoonlijke band had.

De eerste hoofdstukjes zijn verwarrend, als lezer weet je in het begin niet goed waar het verhaal naartoe gaat, maar eenmaal dit duidelijk is, wordt Engelenhaar een pageturner met een onverwacht maar prachtig einde.
Voor mij was deze roman een ontdekking. Ik popel om meer van deze auteur te lezen!