Pijn & Poëzie

Je kind verliezen. Dat is misschien het ergste dat een mens overkomen kan.

Uit de tijd vallen wordt bevolkt door personages van divers allooi die in een recent of een ver verleden een kind verloren. Ze vinden elkaar en gaan samen op weg. Ze zoeken een plek, dé plek, want... wie overleden is moet wel “ergens” zijn?

David Grossman schreef dit kleinood vijf jaar na het overlijden van zijn 20-jarige zoon. In poëtische bewoordingen zoekt de Israëlische schrijver een manier om deze onbeschrijfelijke pijn uit te drukken. Hij gaat daarbij niet in op zijn eigen zoon of zijn persoonlijk verdriet, maar heeft het over rouw in het algemeen. Hoe geef je je leven zin na zo’n verlies?

Uit de tijd vallen doet denken aan een gedicht en aan een Griekse tragedie. Grossman tracht het onzegbare te vatten. Aarzelend vindt hij woorden. Niet voor niets is hij al jarenlang een mogelijke kandidaat voor de Nobelprijs voor Literatuur.