Dip of geen dip: lees dit boek

Iedereen heeft wel eens een mindere dag, maar vanaf wanneer wordt de dip problematisch - en moet die dip dus ‘behandeld’ worden? Vreemden voor onszelf is een waardevol boek dat op een persoonlijke en onderbouwde manier onderzoekt wat mentaal gezond zijn inhoudt.

Rachel Aviv begint dit boek met haar eigen getuigenis over hoe ze als kind na de scheiding van haar ouders weigerde te eten. Dat leidde tot een opname in de psychiatrie, ze genas min of meer vlot.

Haar verhaal wordt gevolgd door andere getuigenissen: een witte man met een depressie, de Indische Bapu, die kan communiceren met de goden - of is ze psychotisch?, een zwarte vrouw die haar kinderen doodt uit angst voor racisme, een witte vrouw die zichzelf niet genoeg vindt en al op jonge leeftijd aan de antidepressiva gaat en Rachels kamergenote tijdens de behandeling van haar eetstoornis.

De verhalen zijn verscheiden en belichten de context waarin mentaal lijden ontstaat. Door uitsluitende randvoorwaarden en verstikkende verwachtingen voelen mensen zich vaak vervreemd van zichzelf en anderen.

Hoe vervolgens met dat lijden omgaan? Geneesmiddelen, therapie, gesprekken, lezen? Waarom ‘geneest’ Rachel en sterft haar kamergenote aan de gevolgen van haar eetstoornis?

De auteur is pijnlijk eerlijk, haar boek is rijk gedocumenteerd maar vlot leesbaar. Ze plaatst vraagtekens bij de geneesmiddelenindustrie en de huidige denkkaders om mentaal lijden te duiden.

Mentaal lijden komt volgens haar vooral voort uit de onmogelijkheid om een antwoord te vinden op hoe om te gaan met eenzaamheid, machteloosheid en verdriet. Dit boek is een lezenswaardig pleidooi voor gelaagde antwoorden op complexe vragen en is op veel vlakken een echte eyeopener.