De leesgroep : iets voor jou?
Binnenkort is het weer leesgroep. Ik kijk er steeds naar uit om de andere deelnemers van de leesgroep te ontmoeten. Al dertien jaar komen we vijf keer per academiejaar samen om een boek te bespreken. We kiezen de boeken op democratische wijze. Iedereen mag twee titels aanbrengen en er wordt gestemd. De boeken met de meeste stemmen lezen we.
Deze keer is het Graaf in Moskou van Amor Towles. Het boek is mij onbekend. Dat is één van de leuke aspecten. Nu lees ik boeken die ik normaal gezien nooit zou lezen. Ik ontdek pareltjes van boeken, auteurs die al lang schrijven, maar door mij niet gekend. Literatuur uit alle werelddelen komt in mijn handen. Zelfs een boek uit Alaska hebben we gelezen. Natuurlijk krijgen niet alle boeken mijn goedkeuring, maar dat hoort er ook bij.
In het begin geeft iedereen een score tussen één en tien aan het boek, zonder commentaar . Ik moet zeggen, deze liggen soms mijlen ver uit elkaar. En dat is nu ook het interessante. Iedereen leest hetzelfde boek, maar vanuit zijn/haar perspectief spreekt het boek de deelnemer aan of niet. En dan begint het gesprek, soms enthousiast, soms kritisch, soms heftig, maar steeds met respect voor ieders waarden en normen.
Diversiteit in de groep doet de gemoederen soms oplaaien. Jongere deelnemers lezen het boek vanuit andere gezichtspunten dan wat rijpere lezers. Mannelijke deelnemers lezen het boek op een heel andere manier dan vrouwelijke lezers. Hierbij een warme oproep aan de mannen om ook naar de leesgroepen te komen. Jammer genoeg hebben we maar twee mannen die in de leesgroep hun mening verdedigen.
Het boek Graaf in Moskou krijgt van mij een negen. Alhoewel Amor Towles een Amerikaanse schrijver is , weet hij verbazingwekkend veel over Rusland en zijn rijke geschiedenis. De graaf krijgt huisarrest in het chique hotel Metropol in Moskou, nabij het Kremlin. Door zijn ontmoetingen met de gasten en het personeel in het hotel komt de lezer terecht in de geschiedenis van Rusland tussen 1922 en 1954 en wat dit teweeg brengt voor alle personages in het boek. Alhoewel de schrijver lange zinnen neerpent , blijft zijn taalgebruik heel luchtig, met een zekere flegmatiek die mij aan de Engelse humor doet denken.
Het boek doet mij ook denken aan het meesterwerk van Boris Pasternak Dokter Zjivago. Deze Nobelprijswinnaar van de literatuur in 1958 kon op sublieme wijze de gebeurtenissen van de Russische Revolutie verwerken in het dagdagelijks verhaal van de Russen die zich moesten aanpassen aan de radicale veranderingen waaronder zij gebukt gingen. Veel mensen kennen dit boek door de verfilming met Omar Sharif. Voor fans van Rusland en de Russische literatuur zijn deze twee boeken zeker een aanrader.
Ik ben wel benieuwd naar de mening van de andere deelnemers. Iedere keer kom ik naar huis met andere inzichten, nieuwe tips en een warm gevoel van vriendschap.
Wat betreft het antwoord op de vraag : “de leesgroep: iets voor jou?" is het voor mij een volmondig ja. Alhoewel ik ook besef dat sommige lezers heel hard kunnen genieten van een boek in een zetel met een kopje thee, of een glaasje wijn en er absoluut geen behoefte aan hebben om hun gedachten en gevoelens te delen met anderen. Dit is het mooie aan lezen.
Christel Van Renterghem
