Fabelachtige mozaïekvertelling

21 juli 2020

Dit boek is een verzameling van woorden met een dusdanige intimistische kracht en zodanig in een rijtje gezet, waardoor de gedachte aan een zinsbegoocheling nooit ver weg is. Zo creëerde de schrijver - een - Anna, die niet echt bestaat, edoch.... eenmaal een inkijkje in haar zielenroerselen genomen raak je er als bevoorrechte lezer niet meer van los. Meer nog wordt ze een vriendin, een familielid, een buurmeisje dat je nodig beter wilt/moet leren kennen. Of wat te denken van: "Je lippen heb je van je moeder. Ze zijn een soort van handtekening van haar op je lichaam. De signatuur van een voltooid werk. Een tijdlang had je er moeite mee om wie dan ook te kussen. Het voelde alsof mannen door jouw lippen heen je moeder kusten." Wie zoveel schoons uit zijn pen weet te schudden is van goeie huize! Top!