Romantiek met beer

Lou, een Canadese historica, krijgt de opdracht om de inboedel en bibliotheek van een 19de eeuws victoriaans landhuis te inventariseren. Het huis belooft niet alleen van onschatbare geschiedkundige waarde te zijn, maar lijkt ook de droom van elke romanticus - een achthoekige overwinning van de beschaving op de wildernis. En o ja, in de tuin woont een beer.

Het werk aan de bibliotheek valt in eerste instantie tegen. De boeken zijn weinig bijzonder, niet veel meer dan wat je mag verwachten in een bibliotheek uit die tijd. Zo nu en dan valt er een notitieblaadje uit een boek, met daarop een door de vroegere bewoners neergeschreven weetje over beren. Lou noteert het allemaal, maar begint zich stilaan af te vragen hoe ze het kan verantwoorden om tot het einde van de zomer in het huis te blijven.

Dan is haar toenadering tot de beer een stuk interessanter. Aanvankelijk nog aarzelend durft ze steeds dichter te komen, en ook de beer zoekt nadrukkelijk haar aanwezigheid op. Hij krult zich voor het haardvuur, terwijl zij - met haar voeten in zijn vacht - een biografie van Trelawney over Shelley en Byron leest. De relatie met de beer wordt intiemer, - zodanig intiem zelfs dat dit boek bij verschijnen in 1976 tot enige controverse leidde - maar verbeeldt op een subtiele manier het verlangen naar het omarmen van de eigen hunkering en het ontsnappen aan (masculiene) verwachtingen.