Wit of blauw - moeder of vrij
Het plot van dit boek is heel interessant: Wanneer meisjes voor het eerst hun maandstonden krijgen, moeten ze zich melden in een soort bureau en krijgen ze een wit ticket of een blauw ticket. Met een wit ticket ben je toegelaten om kinderen te krijgen, met een blauw ticket krijg je vrijheid. Het hoofdpersonage krijgt een blauw ticket, maar vraagt zich af of ze niet het verkeerde heeft gekregen.
De beschrijving van het plot intrigeerde me erg en ik was benieuwd om te ontdekken hoe de auteur dit zou uitwerken. Bij het lezen kreeg ik meteen sterke 'The Handmaid's Tale-vibes', het voelt aan als een gelijkaardige dystopische maatschappij. In het begin ken je alleen de naam van het hoofdpersonage, de dokter die ze moet bezoeken wordt 'Doctor A' genoemd. De afstand tussen haar en haar dokter wordt meteen duidelijk. En hoewel het duidelijk een dystopische maatschappij is, doet het je toch nadenken of het gemakkelijker zou zijn als de keuze of je kinderen krijgt of voor jou en niet door jou gemaakt wordt. Zeker in de huidige wereld.
Waar ik vooral benieuwd naar was, was naar de reden achter de ticketverdeling. Waarom krijgen vrouwen een bepaald ticket? Wat is de theorie? Op de verklaring daarvan moet je heel lang wachten en die is niet helemaal duidelijk.
Wat dit boek interessant maakt is de manier waarop verschillende vrouwen omgaan met hun ticket. Calla, het hoofdpersonage, mag geen kinderen krijgen en vraagt zich constant af waarom. "What was the thing I was lacking?" Dit komt ook naar boven wanneer ze een vrouw ontmoet die wel kinderen mocht krijgen. Ze vraagt zich constant af wat ze mist, waarom ze 'niet goed genoeg' is om een moeder te zijn. Omdat Calla voor het grootste deel van het boek alleen onderweg is, volg je ook voornamelijk haar verhaal. Ik vroeg me ook vaak af waarom precies zij een blauw ticket had gekregen. Later ontmoet ze Valerie, een vrouw die wel kinderen mocht krijgen en dan komt opnieuw de vraag naar boven: Waarom zij wel en ik niet. "We tried to explain Valerie that we were intrinsically wary because she had been found worthy all those years ago where we were somehow lacking." Dan krijg je als lezer echter ook het perspectief van een vrouw met een wit ticket te zien en dan wordt het eigenlijk duidelijk dat het voor beide tickets, beide manieren van leven absurd is dat het door iemand anders wordt beslist. Valerie legt dan ook uit: "I don't see it like that, she said. If anything, I'm the one found lacking. All my life I've been told I can only be complete if I grow something inside of me and bring it into the world. Whereas you are whole and perfect as you are." Dit bracht ineens de andere kant van het verhaal naar boven.
Wat ik ook sterk vond, was hoe Sophie Mackintosh de kinderwens van Calla beschreef. Tegen het einde van het boek legt Calla uit hoe graag ze moeder wilde zijn: "I would have done the unspeakable for her. Wasn't that proof of something?" "I thought about the single note of my instinct, how it had got us so far, whether the time had come to go against it, whether that was what it meant to be a good mother after all. To do the right thing when it felt wrong in every bone of your body." Deze passages sloegen hard bij me in en benadrukten dat kinderen krijgen een vrije keuze moet zijn.
Ik heb dit boek 4 sterren gegeven, het deed me nadenken en het zinderde nog lang na. Had Sophie Mackintosh de uitleg achter het ticketsysteem nog iets uitgebreider uitgelegd, dan was het zeker 5 sterren waard geweest.
Synopsis
Als een jonge vrouw tegen de wetten van haar land in toch zwanger wordt en de baby wil houden, wordt ze verbannen en probeert, later samen met lotgenoten, uit handen van de 'politie' te blijven.