Rauwe herkenning

Wel even gewoon worden aan de taal. Barok, bloemrijk, beeldend, oud, herkenbaar, van vroeger en nieuw. Maar mooi mooi mooi! En heel visueel! En dan het verhaal! Geschiedenis, de middeleeuwen. Bekend in grote lijnen en hier verteld met details. Details die de geschiedenis levend en herkenbaar maken en die de personages naar vandaag trekken. Want geschreven vanuit voelen en denken van de ik persoon. En dat wordt dan weer heel herkenbaar en van alle tijden. Hoe raar die herkenning en identificatie aanvankelijk voelt, het gebeurde toch gewoon. Tot mijn verbazing werd het een pageturner die ik bewust tussendoor weglegde om langer te genieten vooral van de mooie taal. Het is indrukwekkend en beklijvend, ik heb net met spijt het boek dichtgeslagen. Dankjewel Jeroen voor dit titanenwerk, ik heb ervan genoten en geleerd, toen en nu, een mens is een mens en blijft een mens.