In de moerassen van North Carolina

Eindelijk las ik Daar waar de rivierkreeften zingen, Delia Owens’ weelderige debuutroman over een geïsoleerd meisje dat onderwijs en troost vindt in de natuur. Het verhaal, dat zich uitstrekt van 1952 tot 1970, volgt het ‘moerasmeisje’ Kya Clark vanaf haar zesde tot haar vijfentwintigste, terwijl ze alleen opgroeit in een hut in de moerassen van North Carolina, nadat haar familie haar heeft verlaten. Ze leert van de dieren om haar heen, verwerft jachtvaardigheden om te overleven en verkoopt mosselen en vis aan winkeliers in de stad aan de overkant van de beek. Als tiener trekt ze de aandacht van twee jongens, de vriendelijke arbeidersjongen Tate en de arrogante rijke jongen Chase.

Owens opent de roman met een proloog in 1969, waarin een van hen dood wordt gevonden en de verdenking onmiddellijk op Kya valt. Het verhaal wisselt af tussen het onderzoek en flashbacks naar Kya’s jeugd en jonge volwassenheid waarin ze haar eigen talenten ontdekt, terwijl de lokale achterdocht groeit. Kya is een levendig personage en haar overlevingsinstincten worden overtuigend afgebeeld. Zonder te veel sentimentaliteit is er een sterk verlangen naar een familie. De mogelijke sentimentaliteit van een coming-of-age romance wordt gecompenseerd door de mogelijkheid dat Kya een moordenares is, hoewel Owens voldoende ruimte laat voor twijfel en verrassingen.

Owens combineert spanning met nauwkeurige details over het leven en de omgeving van de personages. Hoewel het verhaal zich afspeelt in de jaren 50 en 60, is het door behandeling van raciale en sociale verdeeldheid en de fragiele complexiteit van de natuur nog steeds relevant voor hedendaagse politiek en ecologie. Owens' schrijfstijl is strak maar weelderig en biedt een meeslepende leeservaring door het talent van de auteur om boeiende personages, spannend plot en een mooie landschapsbeschrijving neer te zetten. Daar waar de rivierkreeften zingen brengt de lezer rechtstreeks naar de randen van de zoute moeraswateren, en rechtstreeks in het hoofd van het moerasmeisje. Het lezen van dit verhaal is tegelijkertijd een studie van de ecologische omgeving en een prachtige ervaring naar een unieke plek in onze natuurlijke wereld. De conclusie is beklijvend en onverwacht, maar laat toch een gevoel van voldoening achter. Heel blij dat ik dit boek eindelijk gelezen heb.