Hoe een man van het volk de adel te slim af was
Een historisch verhaal met een vaak grappige inslag dat zich afspeelt in Zweden rond 1852. In het gebied Smaland, voor mij tot dit boek enkel bekend uit de Ikeavestigingen, zwaait graaf Bielkegren de scepter. Hij woont met zijn Franse echtgenote en zijn zoon en dochter op het landgoed Kronogarden. De Franse echtgenote is verzot op Arabische volbloeden en zijn dochter heeft een zwak voor schoenen. De zoon is dom en heeft dankzij de graaf en zijn geld een functie in het leger verworven. De graaf zelf heeft het druk met zijn titel en het hoog houden van zijn aanzien. Eén van zijn buren is varkensboer Olsson, die een goeddraaiend varkensbedrijf heeft. Zijn zoon Algot is intelligent en leert hoe hij de varkensboerderij kan overnemen. Het hele verhaal begint als de gravin haar zinnen heeft gezet op het stuk grond van de Olssons. Ze wil het gebruiken als graasweide voor haar Arabische volbloeden. Wat volgt is een verhaal met heel veel grappige situaties, of ze historisch zijn laat ik in het midden, maar het maakt wel dat het boek zeer vlot leest. Initieel heeft Algot en zijn familie heel veel tegenslag en de graaf zet de wetten naar zijn hand om het Algot zo moeilijk mogelijk te maken. Door miscommunicatie en het letterlijk nemen van uitdrukkingen keren de kansen van Algot. Hij slaagt erin om succesvol brandewijn te stoken en die met veel winst aan de man te brengen. Bij één van zijn handelsmissies belandt hij in een wortelveld en hij zal bijlange niet de enige zijn... Daar maakt hij kennis met Anna Stina en haar vader, een drukkersfamilie. Liefde hangt in de lucht maar eerst passeren nog een aantal personages de revue, tot de koning en koningin van Zweden toe. Voor Algot en Anna Stina is het een eind goed al goed verhaal. Voor de graaf geldt het spreekwoord "Wie een put graaft voor een ander, valt zelf door de mand".
Aangename lectuur met heel wat verwijzingen naar de macht van de adel en onmacht van het gewone volk. Een belangrijke factor speelt onderwijs. Zowel Algot als zijn leraar slagen erin zich op te werken en iets van hun leven te maken. De rijke familie van de graaf wordt echter neergezet als minder intelligent, onderwijs is voor hen niet belangrijk, met alleen belangstelling voor materiële zaken. Ergens speelt ook het communistisch manifest van Marx een rol. De drukker heeft een aantal exemplaren gedrukt en zijn dochter probeert die aan de man te brengen. Zo loopt als rode draad de sterkte van de gewone burger of het proletariaat door het boek. Van alle brandewijn die geproduceerd en verkocht wordt, zou je zelf dorst krijgen.
Een aanrader die je af en toe een glimlach zal bezorgen!