Een verhaal dat tot de verbeelding spreekt, je gedachten de vrije loop laat maar je evengoed stil maakt

In het kleine houthakkersdorp Cordelia, Idaho, blikt de 99-jarige Weldon Applegate vanaf zijn ziekenhuisbed terug op zijn leven en het ambacht dat zijn familie al generaties lang beoefent, de houtkap.
Vanaf het moment dat Weldon als kind een voet in de diepe bossen van Cordelia zette, droomde hij ervan om zich bij de rumoerige gelederen van zijn voorouders aan te sluiten in hun epische avonturen vol zwaaiende bijlen, sneeuwlawines en woest kolkende rivieren. Maar aan het begin van de twintigste eeuw dreigt het ambacht van de houthakkers door nieuwe technologieën en ontwikkelingen ten onder te gaan. Wanneer de dertienjarige Weldon het fameuze Verloren Perceel van zijn vader erft, is het aan hem om ‘zijn’ berg te behouden voor de hongerige klauwen van Linden Laughlin en zo zijn familie-erfenis te verdedigen.

"Ik heb er iets mee met die Far West, als klein ventje toen ik nog cowboy en indiaantje speelde, ik weet niet meer of dit nog gebeurt, maar als volwassen lezer hou ik ook nog steeds van die prachtige historische Amerikaanse verhalen. Ooit schreef ik: “Ik gruwel van dat containerbegrip ‘Literaire thriller', mag ik dan ook spreken van 'literaire western?’ Dit boek mag voor mij in het rijtje der groten staan bij John Williams, Cormac Mc Carthy, Ron Rash, Laird Hunt & Donald Ray Pollock.” Ditmaal is het speelveld het kleine houtstadje Cordelia. Daar vertelt de 99-jarige Weldon Applegate, opgeleefd maar wel nog op een zak geld zittend, allemaal in zijn ‘wallet’, over zijn leven als tiener. Hij doet dit hard, brutaal maar evengoed grappig, zoals hij is.

Weldon komt voort uit een familie van houthakkers en droomt ervan in tegenstelling tot zijn vader die eerder gelaten een winkeltje runt om ook de glorie en de heroïek van het houthakkers bestaan op te nemen. Twee zaken zitten hem echter niet mee hij is een schriele tiener en zijn vader zwoer ooit voor zijn vrouw om zijn houthakkersbestaan op te geven. Daarentegen is zijn vader en ook hij als erfgenaam van een perceel bos op een heuvel, “Het verloren Perceel”, berucht om zijn onmogelijke ontgingbaarheid, voorbestemd. Niettegenstaande velen het reeds probeerden, met veel doden als gevolg blijft dat kostbare hout en die majestueuze bomen aanlokkelijk. Alles verandert als na de dood van zijn moeder zijn vader alsnog niet aan die houthakkersroep kan weerstaan en een partnership aangaat met Linden Laughin, de ‘devil himself.’ Het eerste vuige teken van dat gevaarlijk partnership aan de wand is het werkongeval en daaropvolgende dood van zijn vader. De schriele Weldon erft nu op zijn beurt het ‘Verloren Perceel.’

Hij neemt de uitdaging aan om de familie-erfenis op te eisen en te verdedigen tegen de allesvernietigende sluwheid een de meedogenloosheid van zijn partner Linden Laughlin. Wat volgt is een verhaal van donkere winterse dennenbossen en hard onmenselijke labeur, bittere kou gegoten in sterke verhalen over glorie, avontuur en miserie gevuld met gekke personages.Dit boek is er een om je in te laten meeslepen. Niettegenstaande het bol staat van avontuur, ruig bestaan en de strijd tegen de macht van het woud is het ook een soort van coming age verhaal over een tiener die aan zijn lot wordt overgelaten en doorheen ups and downs volwassen wordt, te vroeg. Het schept een prachtig tijdsbeeld van het einde van de achttiende eeuw toen de handenarbeid letterlijk en figuurlijk zijn kracht verliest zonder te vervallen in romantische melancholie.

Een boek moeilijk in hokjes te stoppen want bijwijlen kwam een glimlach op mijn gelaat bij het lezen van die ongezouten meningen van de oude Weldon (dixit de één-knop-generatie, voor wie het boek wil lezen) die zichzelf ongelooflijk relativeert maar tevens tevens kwam de krop in mijn keel van zoveel puurheid.

Een verhaal dat tot de verbeelding spreekt, je gedachten de vrije loop laat maar je evengoed stil maakt. Prachtig. Je zou het al willen lezen voor die cover alleen al..."

Jan Stevens, redacteur boekensite.gent