Kan je de ander begrijpen?

Wat mij het meest heeft getroffen, (naast de verhaallijn die toch meer het decor was voor mij, ) is de onmacht in het verbinding maken. Hoe de mensen in het verhaal de wereld bekijken vanuit hun visie, waarden, normen, beelden, interne dialoog en hoe contact met zelfs extreme omstandigheden van de ander dat niet doorbreekt. Het lijkt wel alsof de schrijver met een vergrootglas naar relaties kijkt en vooral naar hoe de verbinding met de eigen binnenwereld het bijna onmogelijk maakt om verbinding te maken met de anderen. Niet met zijn zichtbare en hoorbare behoefte, laat staan met zijn binnenwereld. Heel confronterend, Arnon haalt het begrip empathie eventjes door een luizenkam! Het maakt mij stil en nederig en laat mij stilstaan over hoe ik luister en hoe moeilijk het is je te ontdoen van jezelf om echt te luisteren,...Boeiend voor mensenfluisteraars en voor wie geraakt wordt door anderen en eerlijk in communicatie wil gaan. En natuurlijk is ook het verhaal boeiend en het is ook goed geschreven!