Angstaanjagend mooi
Ik las dit boek zonder de voorgaande delen te kennen of te lezen en dat was geen cadeau. Gelukkig kan ik mij nogal gemakkelijk aanpassen in vreemde situaties en hou ik wel van wat dystopisch leesmateriaal. Voor wie dit ook zo zou doen, ik raad het echt niet aan, weet je best het volgende uit de vorige twee delen.
Ergens in 2041 crasht het hele internet. Maar dan ook volledig. Probeer het jou eens voor te stellen. Voor een oude knar die de hele evolutie van internet, draadloze connectie, smartphones , social media, de volledige digitalisering en de ontstane beeldcultuur van onze wereld heeft zien gebeuren kan dat nog net. De jongere generatie die opgroeide met het internet en de googlemachine, die dat ziet zoals ik het normaal vond dat je bij een radio aan een knop draaide en er geluid uitkwam moet dit pure horror zijn. Alle data zijn weg, alle back-ups zijn weg, alles wat maar digitaal was is verdwenen. Denk aan de gevolgen… Ziekenhuizen, scholen, beveiliging, verkeer, gevangenissen…
Plunderingen, totale chaos en de hele Apocalyps. Of dat nu een toeval is dat dit gebeurde nadat een Mars-missie terugkwam laat ik in het midden maar er wordt naar verwezen. Er was één overlevende van die missie: Kameron Obb. Hij heeft daar een bug, (letterlijk) opgelopen die zich doorheen zijn lichaam vreet en hem stilaan laat blauw kleuren. Feit is dat hij hierdoor het hele mondiaal digitaal geheugen blijkt te bezitten.
Tot daar de beginsituatie. ’t Duurde even voor ik dat door had en dat zou het lezen wel iets vlotter laten verlopen hebben. Ik was er niet echt rouwig om want de schoonheid van de illustraties is fenomenaal. De illustraties van Bilal van verf en krijt zijn een unicum, overwegend grijs en blauw die dreiging en kracht uitstralen. ’t Is ook een boodschap aan iedereen, ze plaatsen ons met onze neus regelrecht op onze zwakte, onze wereld stuikt ineen zonder internet. Het boek start al meteen met een erg intrigerende plaat van een persoon die zijn hoofd op een wel heel speciale wijze laat tatoeëren, behoorlijk griezelig, ook in herkenning van de tatoeages. Uit het zichtveld geeft iemand commentaar. een personage dat nog belangrijk zal worden. En dan switcht het verhaal van hot naar her overheen continentale grenzen. Je wordt meegezogen in een staccato ritme van situaties die je als lezer maar moet aan elkaar knopen. Niet eenvoudig maar steeds wondermooi in beeld gebracht. Kameron Obb blijkt ook nog een dochter te hebben die diezelfde blauwe vlekken vertoont en mede daardoor kunnen zij in gedachten met communiceren, alleen als Obb dat wenst. Obb, zijn dochter en zijn vriendin raken verstikt in een politiek web van tal van nefaste ideologieën die zijn ontstaan na de totale Apocalyps gestoeld op de niet zo fraaie autocratieën uitte twintigste eeuw. Volg het maar…Iedereen die macht wil heeft Obb nodig hij is de enige die kennis heeft over alles.
Behoorlijk ingewikkeld maar het heeft mij nog geen seconde gespeten om mijn leesenergie hier in te steken. Het verhaal is niet af, een verhaal dat veel en ook heel weinig loslaat en dat gerust een paar keer opnieuw kan gelezen en bewonderd worden. Wat ga ik nu doen? Eerst de twee vorige delen opsnorren en lezen en ongeduldig wachten op boek 4.
