Of hoe de complexe geest van Murakami een heerlijk vreemd boek weeft
De opwindvogelkronieken is één maffe ontwikkeling van gebeurtenissen (kleine, grote, gewone, bizarre, onmogelijke, historische, esthetische en nog meer) die op de duur een plot weven met een verrassend stil einde dat past binnen het vele. Murakami schrijft met een lichtheid over een ellendige periode uit het verleden van Japan, verdrietige thema's, vreemde ontmoetingen, rare situaties, mooie beschrijvingen en diepe gedachten.
Dit boek ademt complexiteit zonder zwaar te worden. Hoe Murakami alle draden bij elkaar brengt en er een fascinerende vertelling van maakt, is indrukwekkend. Van de boeken die ik van Murakami las, blinkt hij in dit boek hierin uit. Murakami schrijft zo dat je als lezer on track blijft. Mijn bewondering voor zijn veelzijdige geest is groot door dit boek.
De opwindvogelkronieken staat op mijn lijstje van de fijnste boeken die ik las. Het was genieten dat het zo dik was.
Synopsis
Een werkloze dertiger in Tokio raakt een kater kwijt, kort daarop zijn vrouw en misschien nog veel meer.