"Want iedere mens moet ergens heen kunnen" (uit 'Misdaad en straf' Dostojevski)

"Adam is dood. Mila gaat het niet redden." (p11).

Adam en Mila, de kinderen van een koppel rijke Parijzenaars wordt op bloedige wijze vermoord door de oppas, in ogen van de ouders de perfecte oppas zelfs.

Al vanaf de aanvang van 'De perfecte oppas' lijkt Leïla Slimani al haar kaarten op tafel te gooien. Maar zoals altijd, schijn bedriegt. De finale mokerslag bewaart ze ook niet tot op het einde, maar sluimert als een gif stilletjes aan in de aderen van het verhaal.

En zo schreef Leïla Slimani een ijzingwekkende en wurgende novelle die subtiel toont waartoe eenzaamheid en vernedering leiden kunnen.

De perfecte oppas, terecht winnaar van de prix de Goncourt, verscheen eerder in het Nederlands onder de titel: Een zachte hand.