De Spaanse griep, een boek dat de "Toen ook al ?"-reflex bij je oproept

De Spaanse griep maakte in drie golven tussen 1918 en 1920 50 tot 100 miljoen slachtoffers, veel meer dan WO I en toch zijn er nauwelijks Nederlandstalige boeken over verschenen. Het boek van wetenschapsjournalist Laura Spinney is een recente uitzondering en anders dan vorige publicaties bekijkt zij de pandemie niet vanuit Westers maar vanuit mondiaal perspectief. Ze behandelt tal van aspecten van de epidemie. Naast een korte historische inleiding over pandemieën in de geschiedenis en een beschrijving van de globale, chronologische en geografische evolutie van de Spaanse Griep focust ze op de discussie waar het virus ontstond (Kansas, de WO I loopgraven in Noord-Frankrijk, China maar in elk geval niet in Spanje) werkt ze aan de hand van veel getuigenissen tal van voorbeelden uit hoe de epidemie toesloeg en wat voor gevolgen ze had: van bij de Inuït in Alaska, over Rio de Janeiro tot China en India. Ze beschrijft uitvoerig de medische aspecten van de ziekte, de maatregelen die men nam, de historische gevolgen die de pandemie had en het wetenschappelijk onderzoek er rond dat de laatste jaren enorm vordert. Ook buigt ze zich over het feit waarom we hem ons zo slecht herinneren en waarom hij in tegenstelling tot Wereldoorlog I eigenlijk vrij weinig sporen in de kunsten en wereldliteratuur naliet. Het boek verscheen drie jaar voor de covid-19 pandemie uitbrak maar verrassend veel passages zullen de “Toen-ook-al ?”-reflex bij u oproepen.