Een onderbelicht aspect van het naziregime
Op de ochtend van 1 september 1944 is er haast en opschudding in Heim Ardennen, het door de nazi's ingenomen Kasteel van Wégimont. Tientallen baby's en peuters worden snel geëvacueerd uit dit idyllische vakantiepark in de provincie Luik, dat fungeerde als de Belgische tak van Lebensborn, het naziprogramma voor het 'veredelen' van het Arische ras. Onder begeleiding van de SS vertrekt een konvooi van huilende kinderen richting Duitsland, omdat hun Germaanse bloed als te kostbaar wordt beschouwd om aan de oprukkende geallieerden over te laten. Eric Bauwens beschrijft dit pijnlijke tafereel in zijn nieuwe boek De wiegjes van Lebensborn waarin hij onder meer ingaat op de verontrustende oorsprong van het project in de gedachten van SS-leider Heinrich Himmler en de verspreiding in Duitsland en de bezette landen.
Bauwens werpt een scherp licht op het Lebensborn-programma, een sinister initiatief dat tot doel had de geboorte van 'raciaal zuivere' kinderen te stimuleren en kinderroof te rechtvaardigen. Het indrukwekkende boek graaft diep in de duistere geschiedenis van het Derde Rijk en de verborgen praktijken van het Lebensborn-programma. Het is buitengewoon goed gedocumenteerd en Bauwens weet de gruwelijkheden van het naziregime op een aangrijpende manier te belichten. Het beschrijft hoe Himmler, geobsedeerd door de idee van een 'Nieuwe Mens', SS'ers aanmoedigde om met 'raszuivere' Arische vrouwen kinderen veel te verwekken, terwijl elders kinderen met ziekten, beperkingen of andere huidskleur werden geëuthanaseerd. Hiervoor richtte Himmler Lebensborn op, een netwerk van kraamklinieken en crèches. Het boek onthult schokkende feiten en getuigenissen over het SS-programma om een zuiver Arisch ras te 'kweken,' en belicht de naziperspectieven op seksualiteit en voortplanting in het Derde Rijk. Himmler beval zelfs de ontvoering van duizenden kinderen uit veroverde gebieden voor 'germanisatie.'
Wat dit boek onderscheidt, is de combinatie van historische nauwkeurigheid en menselijke verhalen. Bauwens slaagt erin om het grotere plaatje te schetsen en tegelijkertijd meer persoonlijke verhalen tot leven te brengen. Het resultaat is een aangrijpende leeservaring die de gruwelijke realiteit van Lebensborn blootlegt. De schrijfstijl van Bauwens is toegankelijk en meeslepend, wat het boek geschikt maakt voor zowel liefhebbers van historische non-fictie als lezers die misschien minder bekend zijn met het onderwerp. Hij vermijdt sensatiezucht en blijft trouw aan de feiten.
In De wiegjes van Lebensborn levert Eric Bauwens een belangrijke bijdrage aan de historische kennis van een onderbelicht aspect van het naziregime. Het is een krachtig en onthullend werk dat lezers aanspoort om na te denken over de menselijke impact van ideologieën die de fundamenten van de beschaving tarten. Een must-read voor iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog en de morele vraagstukken die daarmee samenhangen.
Bekijk de trailer.
