Slumdog zonder Millionaire

Deepa Anappara heeft recht van spreken.

Als journaliste heeft ze herhaaldelijk de onnoemelijke mistoestanden in diverse Indiaase sloppenwijken aangeklaagd. Ze kent de Jai's en de Runu's van deze wereld persoonlijk. Hun verhalen zijn niet uit de smog gegrepen.

In haar debuut probeert ze het onrecht een gezicht te geven, de onmacht een stem. Dat doet ze via de negenjarige Jai, die besluit om de verdwijning van een paar klasgenootjes persoonlijk te gaan onderzoeken. Want de politie kijkt de andere kant op.

Het resultaat is een kruising van een avonturenroman en een coming of age-verhaal, uit de onderbuik van de klassenmaatschappij. Literair stelt het allemaal niet zo héél veel voor, daarvoor ligt de cursus creative writing net iets te ostentatief op tafel. Maar de waarachtigheid maakt veel goed.

De sfeer evolueert van onschuldig grappig naar pijnlijk echt en helemaal op het einde moet je plots heel erg aan Jeremiah denken, de legendarische, post-apocalyptische stripreeks van Hermann.

Wat al gebroken is, moet toch nog kapot.

Het is Slumdog.

Zonder Millionaire.