Drift - Bregje Hofstede

Wat een geweldig boek, deze Drift van Bregje Hofstede!
Het (semi autobiografisch) verhaal start als Bregje de deur dicht trekt van het appartement waar ze jarenlang met haar jeugdliefde woonde. Of ze ooit nog terug keert, weet ze niet. Via fragmenten uit haar dagboeken wordt duidelijk hoe de relatie haar uiteindelijk teveel wordt. Hoe ze zich aanpast aan zijn wensen, wegcijfert voor de relatie tot ze het gevoel heeft dat ze zelf verdwenen is. 'Sinds je zei dat samen boodschappen doen de meest zaaddodende tijdsbesteding is die je kunt bedenken, doe ik de boodschappen voordat je thuiskomt. Sinds je zei dat je het pijnlijk vindt om mij zo vaak over mijn zussen te horen vertellen – jij met je gebroken gezin – staan de meldingen voor onze groepschat uit. Sinds jij zei dat je dat mooier vindt, draag ik mijn haren lang. Evenals hakken, make-up, glimlach. Ik heb je nooit willen uitleggen waarom ik geen thee meer drink na vier uur ’s middags; vanaf een bepaald moment ben ik simpelweg begonnen elk drankje te weigeren, en jij plaagt me ermee als een van mijn vele eigenaardigheden. Je hebt nooit geraden dat ik niets drink zodat ik ’s avonds nooit naar de wc hoef, omdat jij ooit gezegd hebt dat je het een vies idee vond om me te likken nadat ik had geplast. Elke avond voor je thuiskomt hurk ik in de douche om mijn kruis te wassen. Je mag dat ook niet weten, je hoort te denken dat ik van mezelf zo smaak.'