Rauw

Geheel per toeval Ryu Murakami ontdekt (tijdens het zoeken naar een boek van de andere, niet-gerelateerde, Haruki Murakami). Zijn boeken lezen vlot, maar dragen altijd een kern van geweld in zich, alsof hij zijn persoonlijke trauma’s, frustraties of bitterness wil ventileren.

Ecstasy verschilt van zijn vorige boeken (Audition, Coin locker babies, Piercing, In the miso Soup) doordat het nog rauwer is. De verhaallijn is niet altijd even duidelijk, maar het draait voornamelijk rond SM en drugs. Een daar pint hij zij op vast. In de gedetailleerde beschrijvingen van seks en drugsgebruik gaat hij er heel vaak los over. Hij lijkt verwoed te zoeken naar nog choquerender, nog extremer, waardoor het op den duur een parodie wordt.

Ik heb het boek uitgelezen, enerzijds omdat dat is wat ik doe ;-) anderzijds omdat ik wou weten of ik aan het einde van het boek toch iets wijzer was geworden over het verhaal. Niet, dus. If you’re into this kind of thing, you should read it. If not, let it be.