Een kleine, maar krachtige roman die je niet snel vergeet. Wat betekent vrijheid en controle?

Deze psychologische roman speelt zich af in een kliniek waar een nieuwe operatie wordt uitgevoerd om psychisch lijden te genezen. Het verhaal volgt Meret, een jonge verpleegkundige die aanvankelijk overtuigd is dat deze ingreep patiënten helpt een beter leven te leiden. Deze ingreep is bedoeld om afwijkend gedrag te corrigeren en mensen terug te brengen naar de maatschappelijke norm. Aanvankelijk gelooft Meret in de belofte: dat deze ingreep helpt, dat het genezen is — maar gaandeweg ontdekt ze dat de prijs hoog is: veel patiënten verliezen een deel van hun emoties en persoonlijkheid. Wanneer er iets misgaat bij een ingreep, bij de patiënte Marianne, begint Meret te twijfelen aan het systeem. Deze ontdekking brengt haar in een morele crisis.

Tegelijkertijd groeit er een tedere liefdesrelatie tussen Meret en haar collega Sarah. Hun relatie vormt een warm en menselijk tegenwicht voor de kille, bijna dystopische sfeer van de kliniek. Door Sarah komt Meret in aanraking met gevoelens en overtuigingen die haar doen beseffen dat wat “normaal” heet vooral een maatschappelijke en medische norm is, geen objectieve maatstaf. Ze wordt geconfronteerd met de vraag of ze loyaal wil blijven aan haar werk of kiest voor haar eigen geweten.

De belangrijkste thema’s in deze roman zijn vrijheid en controle, macht en moraal, en de zoektocht naar identiteit. Het boek stelt indringende vragen over de rol van de medische wereld in het bepalen van wat “normaal” of “gezond” is. Ook de rol van empathie blijkt dubbel: het is wat Meret motiveert, maar tegelijk zijn haar empathie en haar geloof in het systeem juist die aspecten die haar langzaam de waarheid doen zien. Tegelijk laat de roman zien dat liefde een vorm van verzet kan zijn tegen een systeem dat mensen wil aanpassen.

Yael Inokai schrijft in een sobere, precieze stijl en weet de lezer dicht bij het innerlijke leven van de personages te brengen. Haar taal is ingetogen en scherp in details, met veel aandacht voor innerlijke beleving en routines. De setting speelt op een onbepaalde plek en in een niet helder vastgelegde tijd, wat het geheel bijna dystopisch laat aanvoelen, als een afgesloten universum met eigen regels. Deze vaagheid maakt het verhaal herkenbaar in verschillende contexten en versterkt de symbolische lading. Hoewel er weinig uiterlijke actie is, blijft de psychologische spanning groot en het verhaal beklijft lang na het lezen.

Een vrij indringend en ontroerend boek dat aanzet tot nadenken. Het roept vragen op als: wat betekent “gezond zijn”? Wie bepaalt de norm? In hoeverre moet iemand zich aanpassen, en wat verliest hij of zij daarbij? Het is vooral geschikt voor lezers die houden van psychologische diepgang en morele vragen, een kleine, maar krachtige roman die je niet snel vergeet.