De grote boodschap. Tip 5
'Er leefden eens in Thracië, in het land, dat aarzelt of het wel bij het beschaafde Griekenland wil horen, aan de oevers van de machtige Hebrus en aan de voet van het besneeuwde Rhodope-gebergte twee mensen, die elkaar lief hadden. Het meisje Eurydice, met de mooiste vlechten, de zachtste huid, het slankste figuurtje van heel Hellas. Toch waren het niet die mooie vlechten noch haar ogen, die haar beroemd maakten tot ver over de grenzen van het bergachtige Thracië en zijn plompe bewoners; die toevalligheden waren het niet waardoor dichters haar bezongen, componisten haar door hun muziek onsterfelijk maakten. Neen, wat Eurydice onsterfelijk maakte waren niet haar kersenrode mond, haar witte tanden en haar zachte glimlach, maar de liefde, die ze koesterde voor Orpheus, haar zanger, en de liefde, die ze bij hem wekte. En Orpheus werd niet beroemd door zijn muziek, ook al deed hij daardoor de stenen zich bewegen en de wilde dieren zich in deemoedig aandacht aan zijn voeten vleien. Neen, dat bewijst hoogstens hoe hoog de Grieken de beschavende kracht van de muziek achtten, die het wilde en ongetemde matigt en de stenen wal, die zich zo vaak om het menselijk hart bevindt, doorbreekt. Neen, het was niet de muziek, die Orpheus beroemd maakte tot ver van de oevers van de Thracische Hebrus en ver van de wit besneeuwde toppen van de Rhodope. Wat Orpheus beroemd maakte was zijn liefde voor de lieftallige Eurydice, omdat de liefde de mens ver uitheft boven zijn dagelijks kunnen, hem het scheppend vermogen schenkt, waarin hij meer geeft dan hij ooit vermoed heeft te bezitten. En daarom heeft de Griekse liefdesgod, Eros, ook vleugels, omdat hij de mens bevleugelt, zodat deze zijn wijde vlucht neemt... De goden toch hadden beschikt dat zo groot geluk geen vervulling zou vinden.' (p 13)
Overal in huis zwerven boeken. Zo zijn er ook die het kleine kamertje van de grote boodschap opzoeken. Boeken om te lezen voor even op de WC, boeken die je vastneemt voor wat tijd op 't gemak. Tien heerlijk klevende literaire snacks voor op het toilet.
Tip 5. Helleense Mythos. (Sophia Jacomina Suys-Reitsma)
Dit boek is een klassieker. Niet omdat het iets klassieks als de Griekse mythen vertelt. Niet omdat haar wat klassiek aandoende zinnen al door verschillende generaties gelezen werd. Neen. Wel omdat deze prismapocket me al decennia vergezeld en op onze WC zijn vaste stek bezet.
Je billen bloot dool je door labyrinten, vlieg je vol hoogmoed de zon tegemoet. Zwerven vanop de plee door Hellas, door bossen en dalen, over rotsen en bergen, langs eilanden en kusten, bevolkt door goden, nimfen, saters en helden. Een stier schaakt een prinses. Passie vernietigt een mythische stad. Cerberus wordt getemd vanop het toilet.
Ander klassiek en ander minder antiek schrijven voor op het WC: Mythos en Helden van Stephen Fry en Horowitz' Meesterlijke Mythen; ook wel over iets uit de oudheid maar dan anders: Straatmadeliefjes en schandknapen (Catherine Salles), een reis langs de zelfkant van de Griekse en Romeinse tijd; en tot slot nog iets anders: Harry Potter en de school der wijzen, Gaare en Sjaastad over wat Harry Potter ons leert over filosofie.
