De pijn van het leren loslaten

In Het Archief vertelt Thomas Heerma van Voss het verhaal van een schrijver die vol trots begint bij een literair tijdschrift maar al snel ontdekt dat het blad met een rijke traditie op zijn retour is. Iets onvermijdelijk, in tijden waarin sociale media de plak zwaaien. Wat volgt is de pijnlijke maar vaak ook tragikomische zoektocht van de redactie naar manieren om relevant te blijven en een nieuw publiek aan te boren. Wat - en dat is geen spoiler - helaas bij voorbaat tot mislukken is gedoemd. Een nobele strijd voor het behoud van de literaire tradities maar ook een hopeloze.

Parallel volgt de lezer mee hoe de vader van de schrijver aan het aftakelen is. Deze man leefde voor taal en literatuur en moet nu aanvaarden dat zijn gezondheid het stilaan laat afweten. Of, wachten op de dood. Een proces dat hij samen met zijn zoon doorloopt. Samen ontdekken we zo hoe moeilijk het is om afscheid te nemen van je ouders. En, zoals je waarschijnlijk aanvoelt trekt Heerma van Voss hierbij overeenkomsten met de situatie bij het literaire tijdschrift.

Door de twee verhalen op slimme wijze te combineren, weet de schrijver op een poëtische manier een verhaal te brengen dat draait rond afscheid nemen van tradities en dingen waar je van houdt. Een heel geslaagde roman die aanvankelijk vooral op de lachspieren werkt maar naarmate hij vordert ook onder de huid kruipt. Een absolute aanrader, zeker voor iedereen die literatuur een warm hart toedraagt!