De beslissende brief
Een brief lezen of hem ongeopend verscheuren. Weten of bewust niet willen weten.
Die keuze bepaalt een levensloop.
In de beklemmende novelle Het bleekblauwe handschrift van een vrouw ontrafelt de Weense en Joodse dichter en auteur Franz Werfel (Praag 1890-Beverly Hills 1945) de existentiële dynamiek van deze beslissende keuze.
De vijftigjarige, knappe en galante Leonidas, van eenvoudige komaf, heeft zich vlijtig omhooggewerkt in de staatsambtenarij. Hij is meer dan twintig jaar gehuwd met de 15 jaar jongere steenrijke Amelie Paradini – bloedmooi, verwend en jaloers. Leonidas’ leven lijkt voor hem volmaakt zoals het is.
Op zijn 51ste verjaardag zit een brief van een zekere Vera Wormser tussen zijn correspondentie. Hij herkent het handschrift meteen. Zijn hart begint hevig te bonzen. Tien jaar geleden kreeg hij van deze vrouw ook een brief, die hij meteen heeft weggegooid. Zal hij dit deze keer ook doen?
Wat is haar boodschap? Wil hij die weten?
Met sterk psychologisch inzicht tekent Werfel de twijfels en onzekerheden die de relatie tussen man en vrouw bepalen. Welke geheimen en taboes, welke onuitgesproken gedachten en verlangens vertroebelen hun verhouding? Hoe eerlijk en rechtvaardig hopen zij te spreken en te handelen?
Naast deze intieme tragiek maakt de setting in het Oostenrijk van net voor de Anschluss door Nazi-Duitsland (1938) de plot extra spannend. Verzet of aanpassing, moed of opportunisme?
Verbluffend sterk is ook hoe de beschrijving van de hevig wisselende weersomstandigheden van die ene oktoberdag de stemmingen van de personages bepalen en weerspiegelen.
Synopsis
In het Wenen van de jaren dertig, kort voor de 'Anschluss' bij nazi-Duitsland, wordt een hoge staatsbeambte geconfronteerd met een vergeten liefdesrelatie met een jonge Joodse vrouw.
