Het koord is geen slang!
Er zijn zo van die boeken, kleine juweeltjes die je al lang wou tippen, maar die dan toch, totaal onterecht, opzij geschoven worden, schitterende schimmen in de schaduw.
Er zijn zo van die boeken, boeken die verbinden. Van levensbelang. Boeken die vertellen van levens verweven in draden, levens en draden die knakken en toch blijven plakken. Schitterende schimmen die je maar niet willen lossen.
'Het moois dat we delen' van Ish Ait Hamou is er zo een en is nog zoveel meer.
Zij, Hij, Hij&Zij, Wij.
Het lijkt eenvoudig. Niets lijkt minder waar. Overal zijn er schotten, zware muren. Kadavers die rotten.
Die kadavers in een verhaal vatten, vraagt moed, zwaarte tot in de botten. Begin er maar aan! Het vraagt je al je ware angsten en begrijpbare woede op te kroppen.
En als je dan kan vertellen, van alle kanten, dat haten balen is en delen het mooiste is. Wel dan, wel dan, dan verdien je meer dan een eredoctoraat!
Zij, hij, hij&zij, wij; het is geen slang, maar een lang koord, een lang koord dat ons aan elkaar bindt. Merci Ish, dat je ons dit in klare taal, wel verwoordt, rechttoe rechtaan toont, dat je ons dit zo pijnlijk waar duidelijk maakt.
Soumia, ik ga je missen. Of beter, ik mis je, je stem wordt, door dwaze kakofonie alsmaar overstemd, on-gehoord. Ish geeft je klank.
Het koord is geen slang.
Synopsis
Een man die in het verleden leeft en een jonge vrouw die een nieuw leven wil beginnen, ontdekken tot hun schrik dat hun levens onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
